Ένα ενεργό, μοναδικό υπέδαφος
Θαλάσσιες αναβαθμίδες και ορμητικά ποτάμια, γεωλογικά άλματα ρηγμάτων (έως 700 μ.), κατολισθήσεις και παλιρροϊκά κύματα, διαμόρφωσαν στον Κορινθιακό κόλπο μια περιοχή εξαιρετικού γεωλογικού ενδιαφέροντος σε παγκόσμια κλίμακα.
Οι ορεινές πλαγιές ανυψώθηκαν μέχρι και 2000 μ. πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, με τη μέση κλίση τους να ξεπερνά σήμερα το 30%. Στο ορεινό ανάγλυφο της Αιγιάλειας, οι αμπελουργοί μας, ακόμη και σήμερα, βρίσκουν στο χώμα στρογγυλεμένες κροκάλες και όστρεα ξεχασμένα από αιώνες. Όμως, στη βαθιά ροή του χρόνου, η γεωμορφική δυναμική συνεχίζεται: γεωλογικές μετακινήσεις και ορμητικοί ποταμοί, που κατεβαίνουν από τα όρη προς τον Κορινθιακό κόλπο, δημιουργούν νέες πλαγιές και οροπέδια. Ένα υπέδαφος σε διαρκή εξέλιξη.
Αξιοποιώντας το μοναδικό ανάγλυφο της Αιγιάλειας, οι αμπελώνες μας είναι φυτεμένοι σε οροπέδια-βεράντες (terraces) και σε απότομες πλαγιές, σε φτωχά και άγονα εδάφη, ιδανικά για τις μικρές παραγωγές και την υψηλή ποιότητα που χαρακτηρίζουν την ορεινή «ηρωική αμπελουργία».
Τα οροπέδια-βεράντες (terraces)
Το Πυργάκι, η Μαμουσιά και η Τράπεζα: τρία οροπέδια, περίπου 4000 στρεμμάτων το καθένα, σε υψόμετρο 840 μ., σχηματίστηκαν από τις προσχώσεις των ποταμών στις παλαιοακτές του Κορινθιακού κόλπου, προτού αυτές ανυψωθούν στη σημερινή τους θέση. Στις βεράντες που διαμορφώθηκαν, τα εδάφη είναι ελαφράς και μέσης σύστασης, αμμοπηλώδη έως αμμοαργιλοπηλώδη, και βρίσκονται πάνω σε συνεκτικά κροκαλοπαγή με άμμους. Έχουν χαρακτηριστικό ερυθρό χρώμα και ελαφρώς όξινο pH.
Οι ορεινές πλαγιές
Η Αράχωβα, η Φτέρη, τα Δουμενά, το Σύρραχο – Αγ. Θεόδωροι, οι Πετσάκοι: οι ορεινές πλαγιές, με τις απότομες κλίσεις, διαμορφώθηκαν πάνω σε γεωλογικά στρώματα της ζώνης Ωλονού-Πίνδου με ασβεστολιθική σύσταση και ένθετα στρώματα πυριτίου. Εδώ, τα εδάφη είναι αμμοπηλώδη έως αμμοαργιλοπηλώδη και έχουν ουδέτερο ή ελαφρώς αλκαλικό pH.